Çanakkale Savaşı, I. Dünya Savaşı sırasında 1915–1916 yılları arasında Gelibolu Yarımadası'nda Osmanlı İmparatorluğu ile İtilaf Devletleri arasında yapılan deniz ve kara muharebeleridir. 

 

 

Genelkurmay Başkanlığı'ndan verilen bilgide, Çanakkale şehitlerinin sayısının tarih kitaplarında öğretildiği gibi 253 bin değil, 57 bin olduğu belirtildi. Başkanlık yayınladığı rakamlara göre: Türklerin şehit sayısı 57 bin, yaralı sayısı 97 bin, kayıt sayısı 11 bin hastalıktan ölenlerin sayısı ise 14 bin.

Osmanlı, Almanya'nın Rusya'ya savaş ilan ettiği 1 Ağustos 1914'ün hemen ertesi günü, Almanya ile bir ittifak antlaşması imzalamıştı. Bu antlaşma, imparatorluğun eninde sonunda Almanya'nın ana gücünü oluşturduğu İttifak Devletleri safında fiilen savaşa gireceği anlamına gelmekteydi. Enver Paşa, fiilen savaşa girmeyi, seferberliğin tamamlanmamış olması ve Çanakkale Boğazı savunmasının tamamlanmaması gibi gerekçelerle ertelemeye çalışmıştı.

 

Birleşik Krallık Donanma Bakanı Winston Churchill, 1914 yılı Eylül ayında Çanakkale Boğazı'nın donanmayla geçilerek İstanbul'un işgalini öngören bir planı Başbakan Herbert Asquith'e vermişti. Plan, çeşitli evrelerden geçerek uygulamaya kondu ve Birleşik Krallık ve Fransa gemilerinden oluşan bir donanmanın Boğaz'a geniş çaplı saldırıları 1915 Şubat ayında başlatıldı. En güçlü saldırı ise 18 Mart 1915 günü yapıldı. Ancak Birleşik Donanma ağır kayıplara uğradı ve deniz harekatından vazgeçmek zorunda kaldı.

 

 

İSRAİL'İN KURULUŞANA GİDEN YOL ÇANAKKALE'DEN GEÇTİ

Filistin'den kovulduktan sonra, I. Dünya Savaşı'nda İngiliz ordusunun saflarına katılan Siyonistlerin "İsrail harekatı", Çanakkale Zaferi'yle ilgili pek bilinmeyenlerinden. Derin Tarih Dergisi Genel Yayın Yönetmeni Mustafa Armağan, "İlk siyonist askeri birliği"nin, İsrail'i temellerini Çanakkale muharebeleriyle atıldığını şu sözleriyle anlatıyor:

İsrail 1948 Mayıs'ında kuruldu. Ancak 33 yıl önce bu projenin gerçekleşmesi için Yahudilerin bir şeyler yapmaları gerekmişti. Bu beklentiyi, Filistin'den kovulan, kaçan ve İngilizlere sığınan Siyonistlerin karşılamalarına şaşmamalı. Fikri Siyonist Jabotinskyortaya attı, yine bir Siyonist olan Trumpeldor Yahudi gönüllülerin İngiliz saflarında savaşmaya hazır olduklarını bildirdi. Böylece ileride kurulacak Yahudi devleti için askerî hazırlıklar yapılacak ve Filistin, Osmanlı'nın elinden alınabilecekti.

 

"HARBİN ASIL SEBEBİ ŞARK MESELESİYDİ"

“Mirasın paylaşılması için önce mirası bırakanın ölmesi gereklidir" diyor Siyonist Jabotinsky 1917 tarihli eserinde ve itiraf ediyor 'Harbin asıl sebebi şark meselesiydi.'

Jabotinsky, müttefiklerin iddia ettiklerinin aksine I. Dünya Savaşı'nın çıkış sebebinin Prusya militarizmi değil, “Şark Meselesi"ni çözümlemek olduğunu belirtir. Militarizmin savaş gibi trajik bir olayın zalim karakterini oluşturduğu halde savaşın nedenini çatışan çıkarlarda aramak gerektiğine inanır. Bu savaştaki amacın da Büyük Güçler arasında Osmanlı Asya'sını paylaşmaktaki ahenk yoksunluğunda arar. Almanya bütün Osmanlı topraklarını himaye kanadı altına almak bahanesiyle Şark'ın zenginliklerine sahip çıkmak istemektedir.

Buna karşılık Fransızlar Suriye'ye, İngilizler Mezopotamya'ya, Rusya Doğu Anadolu ile Boğazlara, Yunanlarla İtalyanlar İzmir'e göz dikmişlerdir. Bu siyasî amaçların hedefi Osmanlı İmparatorluğu'nun parçalanmasıdır. Eğer Avusturya Sırbistan'a ültimatom verdiyse bunun nedeni Selanik'e, dolayısıyla Türk mirasına yakınlaşma azmidir. Rusya Sırbistan'ın ardında ise Avusturya'nın, dolayısıyla müttefiki Almanya'nın Türkiye'ye yakınlaşmasını engellemek düşüncesindedir. Rusya Boğazları istemektedir ki, Almanya'nın Berlin'den Bağdat'a uzanan nüfuz alanına düşman bir güç sokmayacağı bellidir. Bu ihtiras çatışmalarının barışçı çözüm yolunun olmadığına değinen Jabotinsky, “mirasın paylaşılması için önce mirası bırakanın ölmesi gereklidir" diyor. Denizaltıların çanakkale rövanşı Cihan Harbi başladığında İngilizler 77, Fransızlar 45, Almanlar 29 denizaltıya sahipti. Osmanlı Devleti'nde kullanıma hazır sadece bir denizaltı, belgelerdeki ismiyle “tahtelbahir" bulunuyordu.