Suriye'de bebekliğinde geçirdiği ateşli hastalığın ardından psikolojik sorunlar yaşayan, 3 yıl önce de bombardımanların neden olduğu travma sonucu etrafına zarar vermeye başlayan 18 yaşındaki Emel Ganim, yaşamını el ve ayakları bağlı sürdürüyor. 

Suriye'de bebekliğinde geçirdiği ateşli hastalığın ardından psikolojik sorunlar yaşayan, 3 yıl önce de bombardımanların neden olduğu travma sonucu etrafına zarar vermeye başlayan Emel Ganim, yetim ve dullar için oluşturulan kampta el ve ayakları bağlı yaşıyor.

Ülkenin en büyük ticaret merkezi Halep'te 18 yıl önce dünyaya gelen Emel Ganim, bir yaşındayken ateşli hastalık geçirdi. Suriye'de tedavi için hastanelere götürülen Emel 5 yaşına geldiğinde, babası işlediği bir suç nedeniyle Şam'da cezaevine konuldu.

Halep'te yaşamını sürdüren aile, ülkede iç savaş çıkmasının ardından zor günler geçirmeye başladı. Psikolojik sorunlar yaşayan ve tedavisi aksayan Emel'in, bombardımanların etkisiyle korkuları arttı.

Ganim ailesi, bir süre sonra daha güvenli olduğu için Türkiye sınırındaki Azez ilçesine gitmeye karar verdi. Ailenin çocuklarından biri Halep'teki yakınlarının yanında kaldı, biri vefat etti.

Emel'in annesi ile bir kardeşi ise şiddeti artan iç savaş ve terör örgütü DAEŞ'in Azez'i ele geçirmesinin ardından, yardım kuruluşlarınca burada yetim ve dullariçin oluşturulan Dahidşuhaday Kampı'na yerleştirildi.

Sağlık durumu gün geçtikçe kötüye giden Emel'in, etrafa zarar vermesi nedeniyle el ve ayakları bağlanmaya başlandı.

Ganim ailesi, çocuklarının tedavisi için kendilerine uzanacak yardım elini bekliyor.

"Buna mecburum"

Anne Abir Ganim, AA muhabirine yaptığı açıklamada, çocuğunun 1 yaşındayken geçirdiği ateşli hastalığın etkisiyle fiziksel gelişiminin gerilediğini söyledi.

Aradan geçen sürede baş gösteren iç savaşın kızını daha da etkilediğini anlatan Ganim, 18 yaşında olmasına rağmen küçük bir çocuğu andıran kızının, tedavisi aksayınca kontrol edilemez hale geldiğini bildirdi.

Kendine ve etrafındakilere zarar veren kızını bağlamak zorunda kaldığını dile getiren Ganim, şunları kaydetti:

"Eşim 13 yıl önce işlediği bir suç nedeniyle halen Şam'da cezaevinde yatıyor. Çocuklarım babasız olmanın sıkıntılarını yaşıyordu. Emel daha küçükken ateşli bir hastalık geçirdi. Aslında o tarihten sonra her zaman psikolojik sorunlar yaşadı ancak 3 yıl önce rahatsızlığı ciddi boyutlara ulaştı, kendi kendine ciddi zarar vermeye başladı. Zor zamanlar yaşadık. Kamptaki diğer çocuklara da zarar vermeye başlayınca onu bağlamak zorunda kaldım. Önce ayağından bağladım ancak elleriyle başına vurmaya devam ediyordu. Bu nedenle ellerini de arkadan bağlamaya başladım."

Kızının 3 yıldır bu şekilde yaşadığını belirten Ganim, "Yemeğini yedirirken ve kişisel ihtiyaçları için ellerini çözüyorum. Çocuğunu bağlamak insanın katlanabileceği bir şey değil ancak kendisine ve diğer çocuklara zarar vermemesi için buna mecburum." ifadelerini kullandı.