Ey kavmim!..
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin
Dönüp de bakmazsın ölülerine
Lut kavminden de değilsin sen, hazdan olmayacak mahvın
Acıyla karıldı harcın ama acıya da yabancısın
Ağıtları sen yakarsın ama kendi kulakların duymaz kendi ağıdını
Bir koyun sürüsünden çalar gibi çalarlar insanlarını ve sen bir koyun sürüsü gibi bakarsın
çalınanlarına
Tanrıya yakarır ama firavunlara taparsın
Musa Kızıldeniz’i açsa önünde, sen o denizden geçmezsin
Ey kavmim!..
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin
Korkarsın kendinden olmayan herkesten Ve sen kendinden bile korkarsın
Hazreti İbrahim olsan, sana gönderilen kurbanı sen pazarda satarsın
Hazreti İsa’yı gözünün önünde çarmıha gerseler, sen başka şeylere ağlarsın
Gündüzleri Maria Magdalena'yi orospu diye taşlar, geceleri koynuna girmeye çabalarsın
Zebur'u, Tevrat’ı, İncil’i, Kur'ân’ı bilirsin
Hazreti Davud için üzülür ama Golyat'ı tutarsın
Ey kavmim!..
Sen ki peygamberlerinin dediklerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin
Dönüp de bakmazsın ölülerine Lut kavminden de değilsin hazdan olmayacak mahvın..
Ama sen kendi acına da yabancısın..
Kadınların siyah giyer, kederle solar tenleri ama onları görmezsin
Her kuytulukta bir çocuğun vurulur, aldırmazsın
Merhamet dilenir, şefkat dilenir, para dilenirsin
Ve nefret edersin dilencilerden
Utancı bilir ama utanmazsın
Tanrıya inanır ama firavunlara taparsın
Bütün seslerin arasında yalnızca kırbaç sesini dinlersin sen
Ey kavmim!..
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin
Sana yapılmadıkça işkenceye karşı çıkmazsın
Senin bedenine dokunmadıkça hiçbir acıyı duymazsın
Örümcek olsan Hazreti Muhammed'in saklandığı mağaraya bir ağ örmezsin
Her koyun gibi kendi bacağından asılır, her koyun gibi tek başına melersin
Hazreti Hüseyin'in kellesini vurmaz ama vuranı alkışlarsın
Muaviye'ye kızar ama ayaklanmazsın
Hazreti Ömer'i bıçaklayan ele sen bıçak olursun
Ey kavmim
Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin
Ölülerine dönüp de bakmazsın
Lut kavminden de değilsin hazdan olmayacak mahvın
Ama arkana baktığın için taş kesileceksin
Ve sen kendine bile ağlamayacaksın
Komşun aç yatarken sen tok olmaktan haya etmezsin
Musa önünde Kızıldeniz’i açsa o denizden geçmezsin
Tanrıya inanır ama firavunlara taparsın
Ey kavmim Sen ki peygamberlerini bile dinlemedin beni hiç dinlemezsin
**
Yukardaki bu şiir 1883 - 1931 yılları arasında yaşamış Lübnanlı Şair Halil Cibran’a aittir..
Yıllar ötesinden, yıllar sonrasına birçok hisse var içinde..
Kim hangisini alırsa artık..
